De afgelopen week hebben wij bij de Koepel gestreden om het Clubkampioenschap Matchplay.
Vanaf maandag 3 juli begonnen de voorronden bij de mannen. Van de 23 deelnemers hebben er 14 een voorronde gespeeld en negen deelnemers waren geplaatst bij de laatste 16.
Bij de dames was er een bijna “traditionele’ deelname van 6 dames die het hebben aangedurfd om te strijden voor de trofee. Hier waren twee deelneemsters geplaatst en 4 hebben voorafgaand aan het finale weekend een voorronde gespeeld zodat we op zaterdag direct konden beginnen met spannende halve finales.
Zaterdagmorgen, het was al warm, begonnen de heren met de 8e finales. Hier werd de één “weggespeeld ” en de ander moest door op hole 1 omdat het op hole 18 nog gelijk stond. De laatste holes werden in ieder geval bij eenieder in behoorlijke warmte gespeeld wat voor velen een extra handicap werd. Met name de prestatie in deze eerste ronde van Erik was veelbelovend door maar liefst 7 birdies te spelen op de eerste negen holes.
Op zaterdagmiddag werden de kwartfinales gespeeld bij de mannen door de laatste 8 overgebleven deelnemers. Ook hier zaten weer mooie partijen bij. Het was inmiddels eigenlijk te warm geworden om mooie scores te noteren, maar desalniettemin heeft eenieder het uitgespeeld.
De winnaars mochten zondagmorgen om 9u starten voor de halve finales.
Bij de dames werden zaterdagmiddag twee mooie halve finales gespeeld waarbij 1 partij op hole 18 pas werd beslist. Hier had de een wat meer moeite met de warmte dan de ander maar de twee dames die hier de meeste moeite mee hadden hebben uiteindelijk hun partij gewonnen en mochten zondagmiddag de finale spelen.
Emilie en Erna starten zondagmiddag de finale voorafgaand aan de heren finale. Ondanks dat het eigenlijk nog warmer was (geen wind en benauwd) heeft dit geleid tot een spannende ronde. Daar waar de één een goede ronde liep, was de ander toch nog net iets beter. Als je op de eerste negen holes 37 slagen nodig hebt, dan mag je spreken van een ronde waar bijna alles goed loopt. Erna kwam door met 6 up over de eerste negen holes. Maar dan ben je er nog niet, zeker niet tegen Emilie. Maar na 2 holes gelijk en nog 1 hole winst was het uiteindelijk toch gedaan op hole 12. Met 7 up en 6 holes te gaan hadden we een winnares.
Inmiddels waren Ryan en Erik ook gestart met de finaleronde. Daar waar Erik eerder op de dag in de halve finale de eerste negen holes 5 birdies en een eagle had gelopen, werd het nu toch een stuk spannender. Ryan die ‘s morgens pas op hole 18 had gewonnen van Ruben, liet zien dat hij opgewassen was tegen de “veteraan” die absoluut in bewezen topvorm was. Hij kwam met 1 up door bij de turn. Het werd daarna snel 2 en 3 up en na hole 16 was ook bij de heren een winnaar bekend.
Net op tijd, want direct na terugkomst in het clubhuis moest het alarm worden aangezet voor het onweer en de stortregens die daarbij hoorden.
Twee terechte kampioenen die zich een jaar lang Matchplay kampioen mogen noemen.
Hierbij dank aan de deelnemers, de begeleiders, het publiek, de horeca en de greenkeepers. Er hebben zich geen incidenten voorgedaan alhoewel er enige discussie was over de plaats van de vlag op hole 10 op de zaterdag. “niet te doen” volgens velen. Gelukkig was dit zondag weer hersteld.
De uitslag:
Dames:
1: Erna Landkroon
2: Emilie Smit
3 en 4: Henni Nijmeijer en Ingrid Paalman
Heren:
1: Ryan Jack
2: Erik Timmerman
3 en 4: Ruben Dijkhuis en Rogier de Kleine.
Tot volgend jaar bij deze altijd en volgens velen het boeiendste kampioenschap.
